آقای حسین فدایی نماینده ی مردم تهران (دبیر كل جمعیت ایثارگران) در تاریخ دوم اردیبهشت 88 نطقی جنجالی در مجلس ایراد نمود. خواندن این نطق را به تمام دوستانی که معتقدند میان اصلاح طلبان و اصول گرایان تفاوتی وجود ندارد، پیشنهاد می کنم. متن کامل این نطق از سایت رجا نیوز و حاشیه های نطق از سایت یاری نیوز می باشد.
جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدنی نیست. جنگ ما جنگ فقر و غنا بود. جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود و این جنگ از آدم تا ختم زندگی وجود دارد.» «تا من زنده هستم نخواهم گذاشت حكومت به دست لیبرال‌ها بیفتد، تا من هستم نخواهم گذاشت منافقین اسلام این مردم بی‌پناه را از بین ببرد و اطمینان كامل دارم كه تمامی مردم در اصول همچون گذشته پشتیبانی نظام و انقلاب اسلامی خود هستند.
در این جریان انحرافی و فتنه گر تعدادی از مهره‌های اصلي و مسئله‌دار باند مخوف مهدي هاشمي معدوم، حلقه كيان، افراطیون جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين، سردمداران و سرمایه‌گذاران روزنامه‌هاي زنجيره‌اي، ملي‌مذهبي‌ها، سكولارها و لائيك‌ها، غائله‌افکنان قتلهاي زنجيره‌اي، سابقه‌داران از منافقين و ليبرالها، نهضتی‌ها و افراطیون مدعی انقلابی‌گری که طراحان اصلی ایده کنارگذاردن نیروهای ارزشی و استحاله نظام در دوران دوم خرداد بوده‌اند، مشاهده می‌شود.
طراحی پروژه‌ی عالیجناب سرخپوش و خاكستری از آستین همین جریان بیرون آمد و كار را به جایی رساند كه منجر به كناره‌گیری آقای هاشمی از مجلس ششم شد. حمایت از اقدمات براندازانه نظیر كنفرانس برلین، ماجرای كوی دانشگاه در سال 78 و هدایت كودتاچیان از داخل وزارت كشور و نهاد مدیریتی اجرایی كشور با پشتیبانی همین جریان صورت گرفت.
متن کامل این نطق:بسم الله الرحمن الرحیم پس از حمد و ثناي الهي و صلوات بر پیامبر اکرم(ص) و خاندان مطهرش سخن خویش را با جملاتی از حضرت امام خمینی(ره) شروع می کنم؛ «والله قسم من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم»؛.... «والله قسم من با نخست‌وزيري بازرگان مخالف بودم»؛.... «والله قسم من، رأي به رياست‌جمهوري بني‌صدر ندادم»؛.... «من بعد از خدا با مردم خوب و شريف و نجيب پيمان بسته‌ام كه واقعيات را در موقع مناسبش با آنها در ميان گذارم. تاريخ اسلام پُر است از خيانت بزرگانش به اسلام؛ سعي كنند تحت‌تأثير دروغهاي ديكته شده كه اين روزها راديوهاي بيگانه آنرا با شوق و شور و شعف پخش مي‌كنند نگردند.(پيام معروف 6/1/1368، صحيفه امام، مجموعه آثار امام، جلد 21، ص 331 و 332)
« جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدني نيست؛ جنگ ما جنگ فقر و غنا بود؛ جنگ ما جنگ ايمان و رذالت بود و اين جنگ از آدم تا ختم زندگي وجود دارد».
در جای دیگر فرمودند: «تا من هستم نخواهم گذاشت حكومت به دست ليبرالها بيفتد؛ تا من هستم نخواهم گذاشت منافقين اسلام اين مردم بي‌پناه را از بين ببرند،.... و اطمينان كامل دارم كه تمامي مردم در اصول همچون گذشته پشتيبان نظام و انقلاب اسلامي خود هستند». «پيام معروف امام(ره)معروف به منشور روحانيت 3/12/1367 ـ صحيفه امام، مجموعه آثار امام، جلد 21 ص284 و 286»
معتقدم ترسیم «ماجراي قدرت‌طلبان فتنه‌گر» و «افشاي كانون فتنه» برای جلوگيري از ثبت ناصحيح وقايع و تبيين مسائل پشت‌پرده و عبرت‌آموز ضرورتي است که اجمالاً بدان می پردازیم:
ترسيم آرايش سياسي كشور از ابتداي انقلاب به دو جناح چپ و راست بر اساس اصول و منطق صحيحي نبوده و مبتني بر ادبيات سياسي قبل از پيروزي انقلاب بود. چنانچه نه حضرت امام راحل و نه مقام معظم رهبری هیچگاه این دسته بندی را قبول نداشته‌اند. اين تقسيم‌بندي با هدف صف‌آرايي کاذب و رودررو قرار دادن نيروهاي انقلاب برنامه‌ریزی شده و کسانی كه بر آن پافشاري مي‌كنند به دنبال هدردادن فرصتهای ملی و مستهلک کردن ظرفیتهای عظیم نیروهای انقلاب اسلامی هستند.
پشت‌پرده اين خط‌کشی‌ها همواره جريانی انحرافي و افراطي به عنوان كانون اصلی فتنه وجود داشته که با پنهان‌سازي ماهيت اصلی خود، فضای بدبيني و بي‌اعتمادي و اختلاف در بين نيروهاي انقلاب را دامن زده است. نگاهی به تاریخ عبرت‌آموز انقلاب‌اسلامی نشان می‌دهد که اين كانون قدرت براي حفظ موجوديت خود از هیچ كوششي فروگذار نبوده و در مقاطع مختلف وقتی فضا را مساعد می‌دیده، با سلاح «هدف وسيله را توجيه مي‌كند» وارد صحنه شده و از طریق ایجاد تنش در جامعه، اختلاف افکنی و توطئه میان مردم و مسئولین، براي رسيدن به قدرت تلاش کرده و می‌کند.
آنها موج‌سواران ماهری هستندکه همیشه بر سر سفره قدرت و جريان تأمين كننده آن حاضر و ناظر بوده‌اند و تنها در مقاطعی ناکام بوده‌اند که جریان اصیل انقلاب چون سد مستحکمی در برابر آنان ایستادگی کرده است. اين جريان قدرت‌طلب، از لايه‌هاي مختلفی شکل گرفته که شاید در نگاه اول متضاد و در برخی اوقات ناهمگون به نظر برسد اما چون مهمترين هدف آنها قدرت‌طلبی و نفوذ در جریانات مختلف نظام و نفي ديگران است، متشكل شده‌اند. موضع ما نسبت به آنان به عنوان يك جريان مستمری است كه خط انحرافی واحدی را دنبال مي‌كنند وگرنه عناصری که از روی اتفاق يا اشتباه يا غفلت و به صورت نقطه‌اي با اين جريان تلاقي داشته اند، مشمول این تحلیل نیستند.
البته ما عملکرد شخصيتها و جريانات هر چند محبوبی كه با ماهيت انحرافي و افراطي اين جريان آشنايي داشته اما با وجود مستقل‌نمایی خود، از اين جريان برای فشار آوردن و فضاسازی انتخاباتی بهره می گيرند نیز صحیح نمی‌دانیم.
در این جریان انحرافی و فتنه گر تعدادی از مهره‌های اصلي و مسئله‌دار باند مخوف مهدي هاشمي معدوم، حلقه كيان، افراطیون جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين، سردمداران و سرمایه‌گذاران روزنامه‌هاي زنجيره‌اي، ملي‌مذهبي‌ها، سكولارها و لائيك‌ها، غائله‌افکنان قتلهاي زنجيره‌اي، سابقه‌داران از منافقين و ليبرالها، نهضتی‌ها و افراطیون مدعی انقلابی‌گری که طراحان اصلی ایده کنارگذاردن نیروهای ارزشی و استحاله نظام در دوران دوم خرداد بوده‌اند، مشاهده می‌شود.
طراحي پروژه «عاليجناب سرخپوش و خاكستري» از آستين همین جريان بيرون آمد و كار را به جايي رساند كه منجر به كناره گيري جناب آقاي هاشمي از مجلس ششم شد. حمایت از اقدامات براندازانه نظیر كنفرانس برلين، ماجراي كوي دانشگاه در تيرماه سال 78 و هدایت كودتاچيان از داخل وزارت کشور و نهاد مديريت اجرائي كشور با پشتيباني همين جريان صورت گرفت.
اينان همواره چون پياده نظام استكبار جهانی به سركردگي آمريكا و انگلیس رژيم صهيونيستي دائماً با تئوري‌پردازی و ایجاد بلندگوهاي داخلي، اراده آنان را در قالب الفاظ و ادبياتي به ظاهر زيبا و روشنفكرمابانه و البته مرعوبانه، تبيين و تبليغ و زمينه‌سازي کرده و می‌کنند. در شرايطي كه استكبار جهانی با حداکثر ظرفيت، تهديدات خود را عليه نظام مقدس‌جمهوری اسلامی نشانه رفته است، اين جريان با علامتهايي كه مي‌فرستد و چراغ‌سبزهايي كه مي‌زند، با القای فضای ناامن داخلي، اختلافات فرقه‌اي و قومي، متزلزل نشان دادن دولت، بحراني نشان دادن و اضطراري معرفي‌كردن شرايط داخلي كشور تلاش می‌کند، که بيشترين زمينه و خدمت را براي دشمنان ایران فراهم مي‌آورد.
طراحي مدلهاي نرم براي فروپاشي نظام مانند حاكميت دوگانه، نهادهاي انتخابي و انتصابي، فشار از پايين چانه‌زني ازبالا، فتح سنگر به سنگر، فشار از بيرون و فروپاشي از درون، اعتصابات و تحصنهاي دسته‌جمعي مسؤولان، استعفاهاي گروهی و تهدید به خروج از حاكميت، علامت‌دادن به بيگانگان و سياه‌نمايي شرايط اقتصادي و سياسي كشور از شگردهاي اين جريان انحرافي و افراطي است.
ادعای تقابل گفتمان اصولگرايي با اصلاحات يا آزادي، از القائات و فتنه‌هاي دیگر اين جريان است. مهندسي پمپاژ تنش و ناامني، منحرف کردن ذهن مسئولین از مشکلات اصلی مردم، پیاده‌سازی عمليات رواني و حرمت‌شكني نسبت به اصول و مقدسات اين ملت از جمله عصري پنداشتن دين، تاريخي انگاشتن وحي و کینه‌جویانه خواندن واقعه عاشورا، به موزه سپردن افكار امام و شهدا، زيرسوال بردن عصمت ائمه، شبهه در حدود اختيارات رهبري، تقسيم‌بندي نهادها به انتخابي و انتصابي براي ایجاد صف‌آرائي، تخريب شوراي نگهبان و نظارت استصوابي، تخريب سپاه و بسيج و تبلیغ جدايي دين از سياست، از دستاوردهاي اين جريان است.
اينان بازیگران زبردستي هستند كه نكات ضعف بعضي موثرين را شناخته و با نفوذي كه در مراكز حساس داشته‌اند براي هر كدام پرونده‌اي تشکیل داده تا در مواقع لزوم از آن برای مجبور کردن آنها به همراهی خود استفاده کنند. جذب عناصري كه روحيه گوشه‌گيري دارند يا به اصطلاح مورد بي‌مهري واقع شده‌اند با وسوسه‌هاي خناسانه و دمیدن نَفَس مسموم قدرت‌طلبي در آنان، از دیگر شیوه‌های این جریان انحرافی است.
این جریان برای تامین روحيه افزون‌طلبانه، انحصارگرایانه و تماميت‌خواه خود، سه كانون «قدرت» و «ثروت» و «رسانه» را به آساني گرد هم آورده تا طرح جديد خود، برای القای ناكارآمدي مديريت اجرايي و ترسيم شرايط اضطراري و بحراني كشور از طریق سیاه‌نمایی و ترسیم فضای یأس‌آلود به اجرا بگذارد تا بر اساس آن القاء شود كه تنها راه نجات، «تشكيل دولت وحدت ملي» براي «نفي احمدي‌نژاد» است.
اين شبكه اختاپوسي در بازی جدید خود با ماسک جدیدی که بر صورت نهاده، به دنبال يارگيري از جبهه رقيب است. بي‌حساب نيست كه شبكه عمليات رواني آنها به صورت گسترده و لحظه‌اي عمل مي‌كند. هر حادثه‌اي در گوشه‌اي اتفاق بيفتد به بهانه آن طنز و تمسخري عليه دولت و احمدي‌نژاد مي‌سازند و طوفاني سهمگين از تحقير و تخريب عليه ايشان تدارك می‌بینند؛ غافل از اينكه «ومكروا و مكرالله والله خير الماكرين» و اينكه «عزت و ذلت از خداست». تدبير رهبري، بصيرت و وحدت و تبعيت ملت و تلاش و كوشش دولت خدمتگزار و مسئولين همچون گذشته تمامي دسيسه‌‌چینی‌ها و فتنه‌افکنی‌های آنان را نقش بر آب کرده و می‌کند.
امروز ملت بزرگ ايران مقتدرتر از همیشه در صحنه است و با كرامت و بزرگ منشي ذاتی خود، از كنار اين توطئه‌ها با سرافرازي عبور كرده و مي‌كند. وما يادآور مي‌شويم كه: در ذات گفتمان اصولگرايي و هر عنصر اصول‌گرا، روحيه اصلاح‌طلبي نهفته است.
اصولگرايي، گفتمان آحاد ملت ايران است و نه شعار یک حزب خاص؛ اصلاحات را در تسهيل و تسريع خدمت‌رسانی به مردم ميدانيم و «نه» خودباختگي در برابر فرهنگ غربي و سازش با دشمنان ملت؛ اصلاحات را در هموار نمودن پيشرفت و عدالت ميدانيم «نه» تخريب اركان نظام و ساختارشكنی؛ اصلاحات را در تحقق سيره و روش حضرت امام(ره)و رهنمودهاي رهبري ميدانيم «نه» در سازش با دشمنان امام و شهداء و شادی جبهه استکبار اصلاحات را در رفاه و آسايش و امنيت آحاد ملت ميدانيم «نه» تزریق ناامني و يأس و اختلاف‌افکنی در بین مردم؛
اصلاحات واقعي را در پيمودن راه امام حسين(ع)و شهداي كربلا ميدانيم «نه» در ضعف و زبوني و دريوزگي؛ و اما براي اينكه به گوشه‌اي از دستاورد و تلاش اصولگرايان اشاره شود، ذهن هر انسان منصفي را متوجه ارزيابي دو شرايط و دو زمان(شرايط مديريت كشور در دو دوره كاملاً متمايز)جلب مي‌كنيم.
سالهاي نه‌چندان‌دور 7 و8 سال قبل را تصور كنيد و امروز را؛ تيترهاي روزنامه‌ها، اخبار جاري كشور، مباحث مجلس و دولت، روابط بين‌الملل، وضعيت اقتصادي و اينكه در آن زمان چه چالشهايي پيشروي ملت بوده و چالشهاي امروز كشور چيست؟ آن روز براي دستيابي به حق مسلم ملت ايران، دشمنان شرط مي‌گذاشتند و تهديد مي‌كردند و عده‌اي در داخل كشور و حتي در مجلس با ارائه طرح 3 فوریتي درست در زماني كه نماينده كشورمان در پاريس در حال مذاكره بود به دنبال تمکین ذلت‌بار بودند و امروز ملت بزرگ ايران با اقتدار در صحنه ایستاده است و نقشی تعیین کننده در معادلات منطقه‌اي و جهاني دارد؛
آن روز حرف زدن از اسلام و امام و شهدا، ارتجاع بود و شرمندگي و امروز افتخار و سربلندي؛ آن روز مقاومت مساوي با خشونت انگاشته می‌شد و امروز مقاومت، ره‌آورد انقلاب ایران است برای آزاديخواهان جهان؛ آن روز پذيرفتن نظام تك قطبي، اجتناب‌ناپذير القاء می شد و امروز برچيدن آن، شعار همه است. آن روز نظام ليبرال دموكراسي غرب تنها راه نجات و قبله آمال بعضي‌ها بود و امروز رهايي از آن، آرمان همه؛ آن روز در كتاب مباني نظري برنامه چهارم می‌نوشتند هضم در هنجارهاي ظالمانه قدرتهای جهاني موجب رشد و شكوفايي است و امروز خودباوري و مجاهدت علمي و توانستن، فرهنگي است براي توسعه و پيشرفت و تحقق عدالت و سرمشقي است براي كشورهاي مستقل و ملتهاي آزاده؛
آن روز اگر فضائي ساختند تا هنرمنداني دلخوش از بيگانگان، ارزشهاي اين ملت را تخريب كنند، امروز فضائي ساخته شده تا با همت هنرمندان متعهد، فرهنگ اصيل اين مرز و بوم توسعه يابد. اگر ديروز روحيه اقتصاد بسته و دولتي و كوپني، فضاي فكري اين جريان بود و روز ديگر با 180 درجه چرخش، اقتصاد سرمايه‌‌داري را الگوی نجات‌بخش دانسته می شد. اما امروز فضاي اقتصاد كشور «توسعه عدالت‌محور» است كه رويكرد اصلي دولت مي‌باشد. آن روز اگر فضائي تبليغ مي‌شد كه سرمايه‌گذار و توليد‌گر و كارآفرين بدنبال خروج سرمايه يا رانت‌خواري است، امروز با ابلاغ سیاستهای اصل 44 زمينه‌سازي شده تا در جهت شكوفايي و سازندگي اين كشور تلاش كنند.
آن روز اگر در فضاي ساخته شده، دانشجو سرگردان از زندگي و به دنبال مناسبات ناصحيح رفتاري بود، امروز در فضائي هستيم كه دانشجو در مسير خلاقيت و ابتكار و توليد علم و فن‌آوري، مي‌تواند با افتخار به مجاهدت علمي بپردازد. آن روز اگر دائماً القاء گسست نسلها، گسست حاكميت و بي‌اعتمادي مردم نسبت به مسؤولين را تبليع و تهديد مي‌نمودند، امروز بازسازي اعتماد عمومي نسبت به دولت و ساختارهاي نظام يك فرصت و دستاورد گران سنگ است. آن روز اگر مردم با مسئولانی طرف بودند كه از تفريح و مسافرت خود و خانواده‌شان به كشورهاي اروپایی و یا جزایر قناری تعریف می‌کردند، امروز خدمتگزاران آنها شبانه‌روز بدون آن كه تعطيلي و تفريحي داشته باشند، خود را بدهكار مردم و در خدمت آنها مي‌بينند.
آن روز اگر قاچاقچيان و ارازل و اوباش و برهم‌زنندگان انظباط اجتماعي احساس امنيت كرده و جولان مي‌دادند، امروز برقراري قانون و نظم اجتماعي يك ارزش و متخلفان در گوشه‌اي خزيده و يا در حال مجازات به سر مي‌برند. آن روز اگر برخی دولتمردان برج عاج‌نشین از فراز ابرها مردم را ناچیز می‌دیدند، امروز حضور بالاترين مقامات اجرايي در دورترين نقاط كشور و ارتباط رودررو با آحاد ملت و دميدن روح اميد و نشاط در آنها سرمايه بزرگي شده كه قابل اندازه‌گيري نيست. اگر آنروز مفسدين اقتصادي و رانت‌خوران با برخورداري از حمایت كانون‌هاي قدرت در حيف و ميل اموال عمومي يدطولايي داشته و رجزخواني مي‌كردند، امروز فضاي كشور و دولت و مجلس براي آنها تنگ و ناامن است.
آن روز اگر تلاش مي‌شد با مواضع ساختارشكنانه و عبور از گفتمان انقلاب اسلامي در فضاي رقابتهاي انتخاباتي، يك خط و گفتمان انحرافي را بر ملت بزرگ ايران تحميل كنند، امروز مفتخريم كه شعارهاي انتخاباتي حتي رقبا در چهارچوب نظام و انقلاب و خط امام و رهبري و خدمت به ملت رقم مي‌خورد. و تازه ترین دستاورد، ایستادگی شجاعانه شخص احمدی نژاد در مقابل دجالان بی آبروی صهیونیزم در نشست بین المللی ضد نژادپرستی در ژنو می باشد که درود و سپاس همه آزادیخواهان را برانگیخت.
به راستي كدام وجدان بيدار و منصفي، منكر اين همه دستاورد است وآيا اينهمه جز به همت و پايداري ملت بصير و تلاش و كوشش اصولگرایان، خدمتگزاران دولت نهم و شخص «احمدي‌نژاد» حاصل شده است؟ شكر نعمت، نعمتت افزون كند كفر، نعمت از كفت بيرون كند به راستي اگر اينها دستاورد نيست، پس چيست؟ آيا اين احياي گفتمان انقلاب اسلامي نيست؟
آيا اين توسعه راه امام و شهدا نيست؟ مبادا اشكالات موجود و دميدن وسوسه‌هاي شيطاني خناسان موجب شود كه نسبت به اين همه دستاوردهاي عظيم اصولگرايان غفلت نموده و در انجام وظيفه و تكليف و رسالت تاريخي خود دچار شك و ترديد شويم؟ در خصوص حوزه انتخابیه نیز به دلیل کمبود وقت در فرصت مقتضی بدان خواهم پرداخت. انشاء الله والسلام
حاشیه‌های نطق فدایی؛ از توهین به کواکبیان تا امتناع حداد از روبوسی با فدایی نطق میان دستور حسین فدایی كه بیش از 20 دقیقه به طول انجامید حاشیه‌هایی را به همراه داشت.
نطق حسین فدایی دبیر كل جمعیت ایثارگران در حمایت از محمود احمدی‌نژاد و انتقاد شدید از دوران اصلاحات و نخست‌وزیری میرحسین موسوی فضای مجلس را برای دقایقی تحت تاثیر قرار داد.
حسین فدایی نماینده تهران امروز در یك نطق بین دستور كه بیش از 20 دقیقه به طول انجامید به دفاع از دوران چهار ساله ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد پرداخت و به شدت اصلاح‌طلبان و دوران نخست‌وزیری میرحسین موسوی را مورد انتقاد قرار داد.
نطق فدایی كه با فریادهای احسنت احسنت نمایندگان مواجه بود با تكبیر و قرائت این بیت شعر از او كه شكر نعمت نعمتت افزون كند، كفر نعمت از كفت بیرون كند به پایان رسید.
پس از پایان نطق فدایی اكثر نمایندگان طیف حامی دولت از جمله روح‌الله حسینیان، ولی اسماعیلی، فریدون حسن‌وند، سودانی، حسین نجابت، فاطمه آلیا، فاطمه آجرلو، ملك‌محمدی نماینده دامغان، محمدی نماینده اردبیل، محمدی نماینده سلسله و سلفان با دبیر كل جمعیت ایثارگران روبوسی كردند.
در این میان فدائی با عبور از بین نمایندگان خود را به غلامعلی حدادعادل رسانده و با او دست داد.
حدادعادل كه متوجه حضور خبرنگاران در جایگاه شده بود از روبوسی امتناع كرد و فقط با فدائی دست داد.
لازم به ذكر است برخی رابطان دولت در مجلس همچون علی ریاض با فدائی روبوسی و از او تشكر كردند. از آن‌جا كه نطق فدایی بیش از زمان قانونی به طول انجامید، مصطفی كواكبیان عضو فراكسیون اقلیت نسبت به این موضوع اعتراض كرد اعتراض كواكبیان موجب شد تا یكی از نمایندگان حامی دولت شعار «مرگ بر منافق جدید» سر دهد.
موسی قربانی عضو هیات‌رئیسه مجلس در پاسخ به اعتراض برخی از نمایندگان نسبت به زمان نطق فدایی گفت:«آقای فدایی علاوه بر هفت دقیقه فرصت خودشان، هفت دقیقه فرصت یكی دیگر از نمایندگان را نیز گرفتند و اسم ایشان برای نطق پنج دقیقه‌ای نیز در قرعه‌كشی درآمده بود بنابراین ایشان 20 دقیقه فرصت نطق داشتند.»
پس از پایان نطق فدایی، خبرنگاران مجلس از او متن اظهاراتش را خواستند که دبیر کل جمعیت ایثارگران گفت:«علاوه بر متن نطق سی دی آن نیز تهیه شده است. »
کپی شده از
+ +
پست‌ها
